RSL Awards ή πτυχίο από Ωδείο αναγνωρισμένο από το κράτος;
Σήμερα στην Ελλάδα τα μουσικά ιδρύματα (ωδεία και μουσικές σχολές) δίνουν πτυχία και διπλώματα αναγνωρισμένα από το κράτος. Ωστόσο κυκλοφορούν πολλοί τίτλοι σπουδών οι οποίοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αναγνωρισμένοι από το κράτος. Για παράδειγμα JAZZ PIANO, σύγχρονο πιάνο, ηλεκτρική κιθάρα, JAZZ αρμονία, DRUMS, φωνητική κ.α.
Εδώ το πρόβλημα έχει τις ρίζες του βαθιά στο «κενό» που υπάρχει στον κανονισμό λειτουργείας των ωδείων στην Ελλάδα ο οποίος είναι του 1957 !!! Από τότε προστέθηκαν μόνο μερικά τμήματα:
Το 1987 προϋποθέσεις εγγραφών μαθητών στο τμήμα κρουστών, τσέμπαλου και κλασσικής κιθάρας.
Το 2008 για σαξόφωνο και διεύθυνση χορωδίας.
Το 2009 για διεύθυνση ορχήστρας.
Το κενό αυτό εκμεταλλεύτηκαν μουσικά ιδρύματα και φορείς από το εξωτερικό, οι οποίοι δίνουν πιστοποιήσεις - τίτλους σπουδών που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αναγνωρισμένοι από το Ελληνικό κράτος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τι να κάνω τώρα εγώ ως μαθητής;
Οι απαντήσεις είναι πολλές, ανάλογα τους στόχους του μαθητή και για αυτό θα εξετάσουμε χωριστά τις περιπτώσεις ανάλογα το όργανο. Φυσικά θα περιοριστώ σε αυτά που διδάσκω!
· ΠΙΑΝΟ. Από τη στιγμή που υπάρχει κρατικό πτυχίο και δίπλωμα, αυτομάτως όλα τα υπόλοιπα είναι υποδεέστερα ή χωρίς ανταπόκριση στην αγορά εργασίας. Δεν συγκρίνεται η ύλη του κλασσικού πιάνου με τα 8 GRADES της μεθόδου RSL. 8 βιβλία και 100 κομμάτια περίπου ρεπερτόριο σπουδών είναι ένα μικρό υποσύνολο των 12 χρόνων του κλασσικού πιάνου. Είναι σαφώς ευκολότερο το RSL και πιο ευχάριστο στην εκμάθηση. Οι μακροχρόνιες σπουδές και η συστηματική μελέτη του κλασσικού πιάνου ωθούν μαθητές στην διακοπή των μαθημάτων ή προς ευκολότερες μεθόδους όπως το Jazz piano ή σύγχρονο πιάνο. Ο μαθητής που έχει έστω πτυχίου πιάνου, μπορεί σε λιγότερο από 1 χρόνο να ολοκληρώσει μια από αυτές τις μεθόδους. Το ανάποδο…απαιτεί χρόνια σπουδών για να αποκτήσεις την δεξιοτεχνία του κλασσικού πιάνου. ΑΡΑ δεν θα το πρότεινα για ένα πιανίστα, εκτός και αν υπάρχει κάποιο αδιέξοδο στην εξέλιξη των σπουδών. Έτσι από το να κλείσει το πιάνο για πάντα, καλύτερα να «κλείσει» έστω έναν διαφορετικό κύκλο σπουδών για δική του προσωπική ικανοποίηση.
· DRUMS. Εδώ ο νομοθέτης έχει «κενό». Προβλέπει μόνο τα κρουστά στην συμφωνική ορχήστρα. Άρα η drums με όλο της το σετ δεν καλύπτεται και ο μαθητής εδώ στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποκτήσει πτυχίο αναγνωρισμένο από το κράτος. Εδώ έρχονται οι τίτλοι από ιδρύματα του εξωτερικού. Από το να μην έχει τίποτα μετά από χρόνια σπουδών, είναι καλό να έχει τουλάχιστον την πιστοποίηση του RSL ή αντίστοιχο.
Η συζήτηση γύρω από τον κανονισμό των ωδείων θα μπορούσε να γεμίσει εκατοντάδες σελίδες με πως κ γιατί αλλά δεν έχω σκοπό να το αναλύσω. Θα αναφέρω όμως ένα καλό. Το μακρινό 1954 έκατσαν σε ένα τραπέζι κάποιοι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ τα βρήκαν, συμφώνησαν και έφτιαξαν έναν κανονισμό με όλες τις λεπτομέρειες όπως επίπεδα, βιβλία, ύλη, υποχρεωτικές σπουδές και το πιο εντυπωσιακό; Στη μέση σχολή του πιάνου, εκεί που ο μαθητής πια αρχίζει να έχει ικανότητες να παίξει έργα από ένα ευρύ ρεπερτόριο, αυτοί οι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ θεώρησαν σκόπιμο να εντάξουν έργα σύγχρονων Ελλήνων συνθετών. Το κακό είναι ότι αυτά που το 1954 ήταν σύγχρονα και αξιόλογα, σήμερα μόνο σύγχρονα δεν είναι!!! Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ανανεώσει αυτή την ύλη και να δώσει μια γεύση από κάτι πιο σύγχρονο ώστε να τραβήξει περισσότερο των προσοχή των μαθητών.
Δημήτρης Κοντός
καθ.μουσικής
www.pianoteacher.gr